سلام. از خوابي که نوشتيد ممنونم. اول از همه از شما عذرخواهي مي کنم به خاطر اين که در مورد تعبير رؤياتون مجبورم نااميدتون کنم. اما يک سؤال از شما دارم. اين دو رؤيا، آخرين هايي هستند که يادتونه؟ اگر اين طور باشد، هر چند براي نتيجه گيري زود است، بايد بگويم اولا خيلي به آينده و مخصوصا به ازدواج فکر ميکنيد. ثانيا فکر ميکنيد آينده يک موضوع محتوم و قطعي است و شما کنترلي روي آن نداريد. اگر بخواهيد يک توصيه ي غير تخصصي فقط با اين دو خواب بکنم، بايد بگويم، يک مقدار روابط اجتماعيتون رو بيشتر کنيد. چطوري؟ عضو يک گروه خاص بشيد. مثلا ميتونيد کلاس بريد (هر کلاسي، مثل زبان، يا فن بيان) يا توي انجمن ها عضو بشيد و در آن جا دوستان زياد پيدا کنيد. بازم از رؤياهاتون برام بنويسيد تا بتونم نتيجه گيري هاي بيشتري بکنم.

سلام. خوشحالم که مرا به عنوان دوست خطاب ميکنيد. اگر بگوييد رؤيا نمي بينيد، اشتباهه. آسيب به دو نقطه از مغز يکي نواحي جلو سر يکي هم نزديکاي فرق سر باعث ميشود رؤيا نبينيم. اگر آسيبي در اين مناطق مغزي نداريد، مطمئن باشيم هر شب حداقل 5 رؤيا مي بينيد! اما چرا رؤياها به يادمان نمي ماند؟ اولا در نواحي خاصي از مغز (که مسئول کارکردهاي اجرايي هستند) در هنگام خواب فعاليت کمتري دارند. اين نواحي با حافظه در ارتباط هستند. ثانيا رؤياها چيزهايي هستند که براي ما اهميت ندارند. بنابراين يادمان نميماند. شما رؤيايي را اگر براي يک نفر تعريف کنيد، به احتمال زياد مدتها يادتان ميماند.در آخر بايد بگويم به ياد نياوردن رؤيا اصلا مشکلي نيست. اگر رؤياهاتون يادتون باشه ميتونيد براي ديگران تعريف کنيد و از اين فرايند لذت ببريد. رؤياها حتي ميتونه منبع خوبي براي ايده باشه. اما به هر حال اگه ميخايد رؤياهاتون يادتون بمونه کمي بيشتر بخوابيد. در ضمن يک دفتر رؤيا کنار تختخوابتون بذاريد تا به محض بيدار شدن رؤياتونو بنويسيد. بازم ممنون، منتظر رؤياهاتون هستم.