این مطلب برگرفته از مقاله جدید دانیل ارلاکر، ملانی شادلیخ، تادس استامبریس، و میشل شریدل در آلمان است. این افراد، به خصوص ارلاکر و شریدل چند سالی است که به شکل متمرکز بر روی رؤیاهای آگاهانه تحقیق می کنند. این که کسی بتواند رؤیای خودش را کنترل کند، موضوع بسیار جالبی است. مدت ها است روش ها و تمرین هایی انجام شده است که افراد بتوانند به رؤیای خودشان آگاه شوند. مطمئنا این حوزه تحقیقی بسیار نو است، و خیلی از سؤالات در زمینه آن مطرح است. مثلا مشخص شده است که افرادی که می توانند رؤیای خودشان را کنترل کنند، اگر در رؤیای خود یک تمرین ورزشی را انجام دهند، مثل این که در بیداری تمرین کرده باشند، در بیداری عملکرد ورزشی بهتری خواهند داشت. اما آیا وقتی کسی بداند که خواب است، آیا واقعا خواب است؟! چون من فقط یک بار تجربه این اتفاق را داشته ام، نمی توانم دقیق بگویم، لطفا اگر شما تا به حال توانسته اید خوابتان را کنترل کنید، از تجربه تان برایم بنویسید و اما چند خطی از مقاله:

مقدمه: رؤیاهای شبانه یک نوع شبیه سازی جهان پیرامون در سطح شناختی بالاتر هستند. در رؤیاهای آگاهانه، رؤیابین از این که در حال رؤیاست، آگاه می شود و بنابراین می تواند محتوای رؤیای جاری خود را کنترل کند. تحقیقات قبلی نشان داده است که تمرین فعالیت های حرکتی در رؤیاهای آگاهانه امکان پذیر است و این کار باعث بهبود عملکرد فرد در هنگام بیداری می شود. اگرچه رؤیاهای آگاهانه ممکن است نوع نویدبخشی از تمرین شناختی در ورزش ها باشد، در مورد ویژگی های این تمارین در رؤیاهای آگاهانه چیز زیادی نمی دانیم. هدف این تحقیق بررسی ارتباط بین زمان در رؤیاها و بیداری است، چرا که در تحقیقات قبلی نشان داد انجام برخی از فعالیت ها در رؤیا 44.5 درصد در رؤیای آگاهانه از زمان بیداری بیش تر طول می کشد اما در همین افراد شمردن در خواب و بیداری هیچ تفاوتی را بین خواب بیداری نشان نداد. برای درک این موضوع که آیا نوع، مدت یا پیچیدگی فعالیت ها در رؤیا باعث تفاوت زمان انجام این کارها در رؤیا و بیداری می شود، سه آزمایش انجام شد. نتایج نشان داد که در رؤیا و بیداری زمان متفاوت است، اما تأثیر این سه ویژگی نوع، مدت و پیچیدگی مشخص نشد.