سلام و خيلي ممنون. بله نظرتون رو متوجّه شدم و البته به نظرم مي خواستيد شوخي کنيد، امّا اتفاقا گروهي از مشکلات خواب، نشانه اوليه شون پرخوابيه. اما عوارض پرخوابي خيلي مشخصه، البته همونطور که گفتم انواع پرخوابي داريم. مثلا نوعي از اون که حمله خواب يا نارکولپسي هست، ميتونه خطرات جاني زيادي هم داشته باشه. انواع ديگه اي از پرخوابي ناشي از مسموميت مواد يا خواب آلودگي ناشي از ساير اختلالات رواني هست. البته بايد اينو بگم که نياز آدما به خواب متفاوته. اين که کسي توي نوجواني به مثلا 10 تا 11 ساعت خواب نياز داشته باشه، هيچ مشکلي نيست، همون طور که اگه 7 تا 8 ساعت بخوابه مشکلي نيست. اينا تفاوت هاي بين آدم هاست، اما اگه پرخوابي باعث عواقب اجتماعي يا عذاب وجدان بشه، بايد روش هايي رو پيدا کنيم که نوجوان نياز خوابش را بدون اين که از نظر اجتماعي آسيبي بخورد، برطرف کند. در آينده حتما مفصلا در مورد اين موضوعات توضيح ميدم