اختلالات تنفسی مرتبط با خواب، یک مشکل سلامت عمومی مهم است که ناراحتی قابل توجهی را ایجاد می کند. اختلالات تنفسی هنگام خواب در طیفی از آشفتگی های تنفسی وجود دارد از جمله مشکلاتی که موجب انسداد کامل یا نسبی راه هوا می شود، اختلالاتی که الگوی تنفس را تغییر می دهد، و برخی دیگر موجب تنفس کم یا کمبود اکسیژن می شوند. به لحاظ تاریخی نخستین بار بورول Burwell در 1956 نشانگانی را در ارتباط با تنفس هنگام خواب مطرح کرد و آن را سندرم پیکویکین Pickwickian syndrome نامید. افراد دچار این سندرم، دچار اضافه وزن، بیش خوابی، و تنفس کم هنگام خواب هستند. در 1966 گشتاوت Gestaut و همکارانش دریافتند سندرم پیکویکین به دلیل اضافه وزن نیست، بلکه علت آن گرفتگی یا انسداد قسمت بالایی راه هوا است و نام این اختلال آپنه انسداد خواب Obstructive Sleep Apnea گذاشته شد. در سال 1976 گیلمینو Guilleminault و همکارانش دریافتند که این اختلال در ارتباط با خواب آلودگی طول روز است (البته مصرف مواد محرک مانند چای، قهوه، و سیگار در قبل از خواب هم می تواند موجب این حالت ها شود). در همان سال ها بود که مشخص شد، در هنگامی که خواب همراه با انسداد مکرر و نسبی راه هوا شود، کیفیت خواب کاهش می یابد و باعث خواب آلودگی در طول روز می شود. 

اگر بخواهم کامل توضیح بدهم، یک کتاب مطلب هست تا بگویم. اما چه راه هایی برای درمان این اختلال وجود دارد؟ از آنجایی که این اختلال انواع بسیار متفاوتی دارد، بنا به نوع مشکل تنفسی و ویژگی های فردی توصیه های بسیار متفاوتی وجود دارد، اما در حالت عادی، این حالت ها گذرا هستند و جای نگرانی ندارد. گاهی یک استرس گذرا باعث وقوع این مشکل می شود. در مرحله اول همیشه توصیه ها معطوف به بهبود سبک زندگی است. در کل سبک زندگی مناسب، شامل تغذیه خوب، ورزش مداوم، و درمان مشکلات جسمانی مثل مشکلات ریوی، و همچنین کاهش اضطراب مرحله اول درمان می تواند باشد. مرحله دوم، توصیه های مربوط به بهداشت خواب است که در یکی از مطالب همین وبلاگ توضیح داده ام. اما برای اختلالات تنفسی، پرهیز از مصرف چای، قهوه و سیگار در 4 ساعت قبل از خواب، استفاده از تخت و تشک مناسب، و پرهیز از مصرف غذای چرب و سنگین پیش از خواب در اولویت قرار دارد. خط سوم درمان، استفاده از ابزارهای کمکی است که راه جریان هوا را باز می کند. در نهایت، اگر مشکل از شکل فک و دندان ها باشد، عمل جراحی هم برای این مشکل توصیه می شود.